[ad_1]
انصاف نیوز: نایب رئیس مجلس دهم گفت: آیا این که ما در دنیا فقط دو دوست به نام سوریه و ونزوئلا داریم و دو نیمه دوست هم به نام روسیه و چین کافی است؟
بخشی از گفتگو با علی مطهری:
* گفتوگو و دیدار و دیدارهای چهره به چهره همیشه مفید است چه در داخل و چه با ککورهای دیگر. اما گفتوگوها میان گروها میان گروهای مختلف سیاسی داخلی برای آنها مفید و دارای نتیجه باید باید مشترک از مبانی فکری و عقیدتی باشد. مثلاً تا زمانی که ما بفهمیم یکسانی از ولایتفقیه ندایته باشیم، در این گفتوگوها به نتیجه مطلوب نمیرسیم. برخی از اصولگراها ولایتفقیه را فوق قانون و به معنی قدرت اجرایی میدانند در حالی که بسیاری از افراد دیگر ولایتفقیه را به معنی مشاهده میدانند و ولیفقیه را ناظر و نه حاکم میدانند. یا در موضوع آدادی بیان، افراد و گروههایی هستند که انتقاد از ولی فقیه و زیرمجمله او را نمی پذیرند و گاهی رن را توهین تلقی می کنند.
* در حالی که افراد دیگری آن را جایز میدانند بلکه لازم میدانند. خود مقام رهبری در دسته دوم قرار میگیرند. همینطور در مقولهای حفظ نظام باید فهم مشترکی دو طرف وجود داشته باشد برخی افراد و گروهها و شاخه های فکری مثل کیهان از هر وسیله ای برای حفظ نظام مباح و مجاز میدانند و در مقابل چنین عقایدی استفاده می کنند. بنابراین ابتدا باید یک ارتباط مشترک از این اصول پیدا شود. اول لازم است درباره این مبانی فکری بحث شود.
* (در پاسخ به این سوال که اساساً مسائل مهم در داخل چیست که هر از گاهی باعث تنش در داخل می شود؟): بعد از آن فهم مشترک پیدا شد، باید دنبال مسائل اصلی رفت. به عنوان مثال یکی از مسائل اصلی این است که جایگاه توسعه و پیشرفت در میان آرمانهای انقلاب اسلامی کاست؟ آیا اول باید نابود شود بعد از ما به توسعه بپردازیم یا بپرد توسعه یکی از ابزارهایی است که ما را در مقابل زورگویی آمریکا قوی تر می کند. یکی دیگر از مسائل سیاست خارجی و تاثیر آن بر اقتصاد کشور است. آیا سیاست خارجی امروز ما آن سیاست خارجی مطلوب اسلام است یا نه؟ آیا این که ما در دنیا فقط دو دوست به نام سوریه و نزوئلا داریم و دو نیمه دوست هم به نام روسیه و وین داریم کافی است؟ و این که روابط ما با اکثریت اسلامی اسلامی خوب نیست آیا امر مطلوبی است؟
* موضوع دیگری این است که تحمل تحریمها را نمیپذیرد و نیازی نیست همین طور نپذیرفتن عضویت در افایتیاف در افایتیاف آیا می توانید ناپذیر باشید یا برعکس است و پذیرش آن نیاز است؟ و به طور کلی آیا مردم ما باید این رنجها را به خاطر هدفها و آرمانهای خود تحمل کنند یا اینطور نیست و از این رنجها غیر ضروری و ناشی از عملکرد غلط ما در گذشته و حال بوده است؟ مثلاً چرا هنوز مردم ما باید تحریمهای ناشی از گروگانگیری را تحمل کنند یا چرا باید تسخیر سفارت عربستان و آتش زدن کنسرگری این ککور در مشهد را تحمل کنند؟ چرا باید نگاههنگفتی به انگلستان پرداخت میشد بابت حمله به سفارتخانه این ککور و تخریب آن؟ باید راه بررسی شود و در آینده اصلاح شود. اگر گفتوگوها باعث اصلاح امور و عبرت شود خوب است و الا اتلاف وقت خواهد بود.
* مسائلی که مناقشه و مشکل بر سر آنها وجود دارد آیا باید شروع کرد؟ این اختلافات را شدیدتر کرده یا میشود پلکانی پیش رفت؟ بدون پرداختن به آن مسائل مناقشه برانگیز؟
عرض کردم، باید از همان مبانی فکری آغاز شود. همه مککل، اختلاف فکری نیست، بخش مهم آن رقابت در کسب قدرت است و تا حدودی هم طبیعی است. کسانی اگر قدرت را برای خدمت بخواهند اشکالی ندارد.
[ad_2]