خاتمی رئیس فدراسیون فوتبال را انتخاب کرد؟

سجاد فیروزی در روزنامه شرق نوشت: فوتبال در ایران نیز مانند ککورهای توسعه یافته و توسعه نیافته، با سیاست عجین است. رشته های که سالهاست ماه ورزشی اش را پپت جنبه های اقتصادی، صنعتی، اجتماعی و البته سیاسی جا گذاشته و تثیر زیادی بر رخدادهای خرد و کلان در جامعه دارد. طبیعی است که با چنین کارکردی، نمی توانم فقط با شعار، ورزش را به طور کلی و فوتبال را به طور ویژه از سیاست جدا دانست.

این موضوعات مقدمات کوتاه برای ورود برای ورود برای ورود است که در مورد ورود رؤسای جمهور در انتخاب رئیس جمهور به صورت جسته و گریخته مطرح می شود. تازه ترین اتفاقی رخ داده، مربوط به سال های گذشته است و به روایتی از مصطفی هاشمیطبا، رئیس سابق سازمان تربیت بدنی برمی گردد که گفته در زمان او، محمد خاتمی، رئیس جمهور که وقت خواست برای انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال با او تصمیم بگیرد. این موردی است که هاشمیطبا در گفتگو با «ایسنا» مطرح کرده و اشاره مستقیمی به رویکارآمدن صفاییفرهانی بهعنوان رئیس فدراسیون فوتبال داشته است. قبل از بحث درباره چرایی این موضوع و علاقه محمد خاتمی به فوتبال، باید به روایتی که هاشمیطبا از انتخاب صفاییفراهانی بهعنوان رئیس فدراسیون در زمان محمد خاتمی، رجوع کرد: «خاتمی به بنده گفت: اگر من رئیس فدراسیون فوتبال را انتخاب کنید، با من انتخاب کنید. مشورت کنید. ما نیز پس از یک هفته ششم را به رئیسجمهور اعلام کردیم. گفتیم نظرتان کدامیک از این افراد است؟ اما خاتمی گفت هرکدام را که خود صلاح می‌دانید انتخاب کنید. همه در مورد صفایی‌فراهانی عنوان کرد که نیروی خوبی است. نظر ما نیز همان ابتدا روی صفایی‌فراهانی بود».

از همین جملات کوتاه می شود به تثیر نظر محمد خاتمی در انتخاب صفاییفراهانی پی برد. اما این تمام ماجرا نیست محمد خاتمی به جز اعمال نظر برای انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال، اشرف کاملی هم بر فوتبال داشته و شاید بتوان گفت یکی از فوتبالیترین رؤسای جمهوری تاریخ ایران است. هاشمیطبا در گفتوگوی اخیرش به این مورد اشاره کرده است و گفته است که خاتمی بیشتر روی فوتبال تمرکز دارد و به این رشته ورزشی نسبت به سایر رشته ها به نشان میداد و حتی فوتبالیست ها هم به اسم می پردازد.

با مرور اتفاقات فوتبالی که ردپای سیدمحمد خاتمی در آن دیده می‌شود، می‌توانم ادعای اخیر را منطبق بر هاشمی بگویم. محمد خاتمی علاوه بر اینکه پیگیر اتفاقات فوتبالی بود، رابطه بسیار حسنهای با بازیکنان تیم ملی ایران بهویژه علی دایی داشت. این موضوع یعنی ارتباط حسنه علی دایی با محمدخاتی موضوع بسیار و جییی نیست و پیشتر مطالبی در همین روزنامه در اینباره به رشته تحریر درآمده است; بااینحال، شاید بشود به صورت کلی، ارتباط محمد خاتمی و علی دایی را نشانهای را نشان می دهد برای جامعه جهانی که وقت ایران به فوتبال دانست.

ککستن رکورد گلهای زده ملی توسط علی دایی باعث شد تا سال 1383 سیدمحمد خاتمی نشان درجه سوم لیاقت و شجاعت را بر سینه ستاره وقت تیم ملی ایران بچسباند; نشانی که دایی می‌گوید مهم‌ترین افتخار زندگی ورزشی است. «من از رئیسجمهور و هیئت وزیران تککر می کنم که از این نقطه نظر به من توجه کرده ام. حضور در دوران باشگاهی در سطح تیم های باشگاهی و ملی به موفقیت های بزرگ دست یافته ام، اما این که بخواهم از دست رئیس جمهور نشان لیاقت کسب کنم، بزرگترین افتخار زندگیام است». علی دایی که همیشه سیاسی است حتی همین روزها هم عصرار زیادی دارد که بگوید ارتباط و علاقه به دنیای سیاست ندارد، بعدها گفت اگر بخواهد تصمیم بگیرد، به محمد خاتمی میرود. اتفاقی که اسفند 1390 برای علی دایی رخ داد و او دچار سانحه شد، نشان دیگری از ارتباط خوب رئیسجمهور و کاپیتان سابق تیم ملی بود، چون سیدمحمد خاتمی، تلفنی حال آقای گل جهان را جویا شد و بعد از هم متنی منتشر شد و برای آرزوی سلامتی. کرد. او حتی گفت دوست داشتم شخصا برای ملاقات با میرفت؛ «بسیار علاقه مند بودم که شخصا به عیادت شما بیایم، اما متأسفانه سفری در پیش دارم و این امکان وجود ندارد. شما برای ما عزیز هستید، انشاءالله هرچه سریعتر بهبودی کامل حاصل شود و سال خوبی را برای شما و خانواده محترمتان می کنم ». دایی در آن زمان با پاسخی کوتاه به محمد خاتمی گفت: «شما در قلب ما جا د،ری».

یکی، دو سال بعد، اما علی دایی با دیدن بیشتر درباره علاقه اش به محمد خاتمی و بدبختی چه ورزش رئیسجمهور بر گفت: «از آقای خاتمی هر آدم بگوید کم است. آنها کسانی بودند که خیلی به ورزش و تیم ملی علاقه داشتند. فکر کنم دوران خوبی هم در مدیریت مملکت ما داشتیم. من الان هم یکی از کسانی هستم که اگر وقت کنم می‌روم ببینم. از صحبت هایشان استفاده می کنم. با این که اصلا آدم سیاسی‌ای نیستم، اما آنها را به طور دیگری دوست دارم. همیشه دوست دارم از صحبت های آنها استفاده کنم. خیلی وقتها صحبتهایش خیلی به من کمک کرده. از کسانی هستم که جدای از مسائل سیاسی ایشان را خیلی دوست دارم».

توجه ویژه خاتمی به فوتبال را بعدها محمد دادکان، رئیس اسبق فدراسیون فوتبال ایران کرد. او گفت که خاتمی بیشترین حمایت را از فوتبال داشته است. «بیشترین حمایت را از فوتبال آقای خاتمی انجام می‌دادند. بارها آقای خاتمی مرا خواستند و از فوتبال میپرسیدند، چراکه میگفتند این ورزش برای من خیلی زیاد است. آقای خاتمی به من گفتند در آلمان صدراعظم این ککور برای من دست زد و گفت فوتبال ایران در رده پانزدهم جهان است، اما آلمان هفدهم است! آقای خاتمی به من گفت اگر بدانید در آن لحظه چه حس خوبی داشتم…».

دولت اصلاحات همچنین در صفحه اینستاگرامش به مرور خاطرات خوب گذشته با تیم ملی فوتبال ایران پرداخت و با انتشار تصویری از حضور در بین بازیکنان ملی پوش نوشته است: «روزهای نهچندان دور. همراه با تیم ملی فوتبال. به بهانه جام ملت‌های آسیا و به امید پیروزی و قهرمانی تیم ملی کشورمان».

روایت به ثبت آن تصویر هم یکی دیگر از انتخابی است که علاقه خاتمی به فوتبال را نشان می دهد; خرداد 1384 و پیش از بازی تیم ملی با کرهشمالی بود که محمد خاتمی برای اولین بار سر تمرین بار سر تمرین بازیکنان تیم ملی حاضر شد تا به آنها روحیه دهد. قبلاً از آن شایعه شده بود محمد خاتمی قرار است یکی از بازیهای تیم ملی را در ورزشگاه آزادی از نزدیک ببیند، اما بحث حضورش در تمرین تیم ملی فوتبال ایران بسیار نهایی نبود; نهایتا 11 خرداد خاتمی با حضور در تمرین تیم ملی فوتبال ایران جو را به وجود آورد. او عکسی هم به یادگار با بازیکنان تیم ملی که بعدها بازتاب زیاد، ت.ددش را گرفتند خاتمی علاوه بر حضور در آن تمرین، برای بازی ایران و بحرین به ورزگگاه آوادی رفت و بازی را از نزدیک تماشا کرد.

حال با مرور بخشی از اتفاقات فوتبالی که ردپایی از محمد خاتمی در آن به جا مانده، طبیعی است که فوتبال برای جایگاه قابل قبولی داشته باشد. با این نگاه، انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال توسط او، حتی با علم به این موضوع که هاشمیطبا گفته است در حد مشاوره است، دور از ذهن نیست. عملکردهایی که خاتمی دارند در این مورد می توانند مشکلاتی را برای فدراسیون فوتبال ایران به بیاورد و چند حرف نبوده، اما کارهایی که صفاییفراهانی بهعنوان رئیس فدراسیون فوتبال برای ایران انجام دادند، ثابت انتخاب خاتمی، چه با نظر مستقیم و چه در حد مشاوره. ، برای فوتبال ایران درست و پسندیده بوده است.