[ad_1]
مارتین گرگور عکاس جوانی که 33 روز از زندگی خود را در شمال کانادا گذرانده و عکاسی با پهپاد را با هنر سینمایی خود ترکیب کرده و لحظات جذابی از زندگی خرس های قطبی را ثبت کرده است.
آثار گرگوس در مسابقات سراسر جهان شناخته شده است. در سال 2008، زمانی که تنها 11 سال داشت، در مسابقه عکاس سال حیات وحش در موزه تاریخ طبیعی شرکت کرد و برنده لوح تقدیر ویژه شد.
اشتیاق او به مستندسازی داستان ها و حیات وحش در یک اردوی دو قسمتی (اول در سال 2020 در قرنطینه تابستانی و بعداً در سال 2021) به اوج خود رسید. در طول این سفر، گریگوری 33 روز را در چرچیل کانادا گذراند و زندگی تابستانی خرس های قطبی را از طریق لنز دوربین خود مشاهده و مستند کرد.
گرگوری در مورد زندگی خرس قطبی می گوید:
روش زندگی شما واقعاً فوق العاده است. از آنجا که حیات وحش این حیوانات وحشی درست زیر پای آنها حل می شود، آنها می توانند چنین شفقت و انعطافی از خود نشان دهند.
گرگوس بیش از هشت سال با هواپیماهای بدون سرنشین پرواز کرد. اما در ابتدای سال ۲۰۱۵ بود که او و پدرش که او نیز خلبان هواپیماهای بدون سرنشین است، شروع به استفاده از پهپادها برای فیلمبرداری و عکاسی از حیوانات وحشی کردند. گرگوس می گوید که خلبانی هواپیماهای بدون سرنشین از طبیعت تجربه متفاوت و چالش برانگیزی نسبت به کار برای یک محصول هالیوودی است.
این عکاس جوان می گوید:
برخلاف فیلم‌های انسانی، حیوانات فیلمنامه ندارند. بنابراین باید پیش بینی کنیم که در آینده نزدیک چه خواهند کرد. بنابراین، رسیدن به جایگاه امروزی، فرآیندی بسیار طولانی و دشوار بوده است.
من بدون پهپادم جایی نمی روم و عادت دارم آن را به سمت حیوانات گریزان پرواز دهم. چیزی که مردم ممکن است نبینند یا ندانند این است که تکنیک‌هایی که ما استفاده می‌کنیم نتیجه سال‌ها تلاش است که در صورت استفاده صحیح، ابزارهای شگفت‌انگیزی برای حفاظت فراهم می‌کند.
گریگوری تجربه زندگی و دیدن خرس های قطبی را از نزدیک به عنوان یک تجربه و احساس خارق العاده توصیف می کند. او درباره این تجربه بی نظیر می گوید:
چند روز اول می تواند خسته کننده باشد زیرا به راحتی می توان تمرکز را از دست داد و نتوان همه چیز را آنطور که باید تصور کرد زیرا با شرایط آشنا نیست. با این حال، وقتی در آنجا مستقر شدم، فقط می توانستم روی ثبت لحظات خاصی تمرکز کنم. در این سفر از تمام ابزارهای موجود برای نزدیک شدن به زندگی خرس ها استفاده کردم.
وقتی کارم روتین می شد، اغلب وقتی خرس های قطبی می خوابیدند می ایستم و کنارشان می نشستم. مطمئناً می توانستم به کمپ بروم و بخوابم یا فقط استراحت کنم. اما می دانستم که زمان زیادی برای استراحت وجود دارد و می توانم این کار را در خانه انجام دهم. ترجیح دادم فقط با خرس ها بنشینم و استراحت کنم. گاهی 3 ساعت بعد از خواب مرا بیدار می کردند و به یوگای خرس قطبی می پرداختند.
با این حال، اگر نحوه استفاده صحیح از پهپادها را بدانیم، این پهپادها به ما این توانایی را می دهند که همزمان در بیش از یک مکان باشیم و به جای چند دقیقه در چند ثانیه به مکانی برسیم. مورد دوم برای گرگوری اهمیت ویژه ای داشت، زمانی که او عکس یک خرس قطبی را با رنگین کمان گرفت. زیرا بدون پهپاد او نمی توانست به موقع از این صحنه عکاسی کند.
در سال 2020، پروژه او با خرس های قطبی در یک کار ویدیویی برای AviaEye، یک شرکت رسانه ای که توسط گرگوس و پدرش تأسیس شده بود، نمایش داده شد. ویرایش ویدیو در جوایز پهپاد Siena
امسال مورد تمجیدهای زیادی قرار گرفته است.
گرگوس پروژه ها و کمپ های متعددی در کانادا و بین المللی دارد. او در حال حاضر روی کتابی کار می کند که جزایر جنوبی اقیانوس آرام را مستند می کند، و همچنین پروژه دیگری با تمرکز بر زیبایی ناهموار قطب جنوب.
فکر نمی کنم کار من در قطب شمال، و به ویژه در قطب شمال کانادا، هرگز به پایان برسد. من به خودم و این جوامع مدیون هستم که داستان های جوامع شمالی را به اشتراک بگذارم.
برای دین آثار این هنرمند جوان و حمایت از او صفحه اینستاگرام مارتین گرگوس را دنبال کنید.
[ad_2]
