[ad_1]
تنبل های امروزی گیاه خوار هستند. اما حداقل یکی از خویشاوندان بزرگ عصر یخبندان آنها اگر گوشت را در سر راه خود قرار می داد ، دست نمی کشید. “زمینی تنبل” داروین ، به طول 3 متر و وزن حدود 2 تن ، احتمالاً یک گوشتخوار فرصت طلب بوده است. این دیدگاه بر اساس نتایج تجزیه شیمیایی موهای ضعیف فسیل شده است.
جولیا تجادا ، دیرینه شناس دانشگاه مون پلیه ، فرانسه و دیگران در آمریکای شمالی کاوش کردند. این تیم نتایج را با نمونه هایی از تنبل های مدرن ، مورچه ها و دیگر همه چیز خواران مقایسه کرد.
مقالات مرتبط:
ایزوتوپ های نیتروژن در منابع غذایی مختلف یا اکوسیستم های مختلف متفاوت است. نسبت این ایزوتوپها در اسید آمینه گلوتامات بسته به نوع رژیم غذایی بسیار متفاوت است و هرچه یک ارگانیسم در زنجیره غذایی بالاتر باشد ، این نسبت بیشتر است. با این حال ، رژیم غذایی تأثیر قابل توجهی بر اسید آمینه فنیل آلانین ندارد. با مقایسه ایزوتوپهای نیتروژن این دو اسید آمینه در موهای تنبل ، محققان می توانند اثر اکوسیستم را از بین ببرند و بر رژیم غذایی تمرکز کنند.
داده ها نشان داد که رژیم تنبل شستا کاملاً گیاهی بود. اما زمین گیر تنبل داروین همه چیز خوار بود.
در بخش A نمودار نقاط δپانزدهnGlx (تجزیه و تحلیل نسبت ایزوتوپ نیتروژن 15 به هوا در گلوتامات) و δپانزدهnPhe(تجزیه و تحلیل نسبت ایزوتوپ نیتروژن 15 به هوا در فنیل آلانین) و در بخش B ، نمودار δپانزدهnGlx – دیپانزدهnPhe برای پستانداران. در شکل A ، خطوط رگرسیون شامل گیاهخواران مدرن (سبز تا پر تن) ، گیاهخواران مدرن با Nothrotheriops (خط سبز) ، همه چیز خوار وحشی مدرن به جز مورچه های باغ وحش (قهوه کامل) ، همه چیز خواران مدرن با هر دو گونه تنبل هستند. همه چیز خوارهای امروزی با حذف انواع مختلف ، Nothrotheriops و Genetta (نقاط قهوه ای) و آبزیان (آبی کامل) با فسیل Mylodon تکمیل می شوند. گروههای دیگر شامل گوشتخواران (لکه های صورتی) ، خونخواران (لکه های قرمز) و حشره خوارها (نقاط فیروزه ای) است. فسیل های منقرض شده و پوسیده با نقاط توخالی نشان داده شده است. در شکل B ، حرف M مخفف Mylodon (شامل تنبلی زمینی داروین) و حرف N مخفف Nothrotheriops (شامل تنبلی زمینی شستا) است. ستون های سبز ، قهوه ای و آبی به ترتیب نشان دهنده گیاهخواران ، همه چیز خواران و آبخواران هستند.
این یافته ها طرز فکر دانشمندان را در مورد این موجودات باستانی تغییر داده است. دانشمندان این موجودات را به عنوان گیاهخوار طبقه بندی کردند. از آنجا که هر شش نوع تنبل در حال حاضر به عنوان گیاهخوار تأیید شده اند ، همچنین دندان ها و فک چرخنده های غول پیکر خاک با شکار ، جویدن و پاره کردن گوشت سازگار نبوده است.
اما به گفته تجادا و همکارانش ، زمین گندیده داروین می توانست گوشت موجودات مرده را بلعیده باشد. این یافته می تواند به حل معمای باستانی کمبود پستانداران گوشتخوار بزرگ در آمریکای جنوبی در عصر یخبندان کمک کند. به گفته محققان ، خاک سست داروین احتمالاً جای خالی اکولوژیکی دیگری را پر می کند. گوشت خواری که به غذای گوشتی نه نمی گوید.
نتایج در مجله نیچر منتشر شده است.
[ad_2]
