پاکی هوای روستا؛ افسانه‌ای که دیگر ندارد!

فرارو- ساکنان شهرهای بزرگ همیشه برای رهایی از هوا، مسیر روستاهای اطراف را در پیش میگیرند تا ساعتی را از هوای پاک آنجا لذت ببرند، اما گویی این لذتی که ما میبردیم چیزی همان هوای شهر نبود که بخاطرش کیلومترها راه را طی کرد. اکنون یافته های جدید © در داده حتی یک منطقه روستایی که هوا تمیزتر به نظر می رسد، متخصص ذرات ناسالمی را یافته اند که در جو شناور هستند. به عبارت دیگر، آن آسمان به ظاهر تمیزی که ما در روستاها میبینیم، آنچنان که پیشتر میکردیم، سالم نیست.

به گزارش فرارو، دانشمندان میگویند ذرات ریز با قطر کمتر از 2.5 میکرومتر (PM2.5) بیشترین آسیب را به سلامت انسان وارد میکنند، زیرا این آلایندهها به اندازهای کوچک هستند که به اعماق ریههای ما نفوذ کرده و به سلولها و بافتهایی که در آنجا آسیب میرسانند هستند. سازمان بهداشت جهانی نیز یک آستانه ایمنی برای سطوح PM2.5 محیطی تعیین کرده است، اما تحقیقات نوظهور نشان می دهد که جرم ذرات را می دهد که نسبت به ترکیب شیمیایی آن برای سلامت بیشتر انسان ها وجود دارد. به این دلیل که برخی از ذرات سبکتر احتمال بیشتری برای تولید انواع عوامل موثر دارند که می توانند سمومی بر سلامت انسان داشته باشند.

زمانی که را در ایالات متحده آمریکا در سه منطقه شهری با یک منطقه روستایی در غرب این کشور مقایسه کردند، به سطح مشابهی از پتانسیل پیاز اسیدی در هر چهار مکان بردند. این موضوع حتی در روستایی که نسبتاً کمتر از PM2.5 داشت، نیز مشاهده شده است. این مطالعه نشان میداد، فعالیتهای کشاورزی تنها 12 درصد از توده PM2.5 منطقه روستایی را شکل میداد، اما همین میزان از 60 درصد از پتانسیل اکسیداتیو سلولی منطقه را به دنبال داشت. جالب توجه اینجاست که پتانسیل اکسیداتیو در اکثر سایتهای شهری کمتر از 54 درصد بود.

نویسندگان در مقاله قدیمی مینویسند: «به طور کلی، مطالعه ما نشان میدهد که منابعی که به طور قابل توجهی در جرم PM2.5 نقش دارند، لزوماً از نظر سلامتی به یک مقدار مهم خاص است.” در همین راستا، استدلال می کند که معیارهای سلامتی ما برای بررسی باید بیشتر بر اساس پتانسیل سمسیلی ذرات ریز باشد تا جرم واقعی آنها. این مطالعه بر اساس نمونه های هفتگی PM2.5 است که در تابستان و پاییز 2018 و زمستان و بهار 2019 از شیکاگو، ایندیاناپولیس و سنت لوئیس و همچنین یک مکان روستایی در ایلینویز بازیابی شد.

تیم تحقیقاتی با و ترم ترکییل ترکیه، اکسیداتیو اکسیداتیو این نمونه ها یک همبستگی ضعیف بین جرم و سمیت ذرات ریز پیدا کرد. مواد شیمیایی سبکتر در نواحی روستایی احتمال بیشتری برای افزایش عوارض جانبی ناسالم وجود دارد. به عنوان مثال، آثار شناور آهن و کربن آلی، به شدت با پتانسیل اکسیداتیو سلولی در طول سال مرتبط بود. سایر مواد شیمیایی صنعتی مانند سرب، تجهیزات، مس و منگنز نیز در زمستان و پاییز افزایش می یابد. همچنین فصلی بودن این نتایج نشان می دهد که بسیاری از مواد شیمیایی بالقوه سمی که در روستاهای ایلینویز می توانند به دلیل فعالیت های کشاورزی مانند استفاده از کودها و علفکش ها باشند. به عنوان مثال، کودهای فسفات های روی محصولات اسپری می شوند، حاوی آلاینده های فلزات سنگین مانند سرب و کروم هستند که می توانند به راحتی هوا و ریه های ما را نفوذ کنند. قارچ کشهای مس نیز به روش مشابه اسپری می‌شوند.

احتراق زغال سنگ و سوزاندن زیست توده، علیرغم که در 12 کیلومتری (7 مایلی) یک نیروگاه زغال سنگ قرار دارد، بیش از 80 درصد از جرم PM2.5 روستایی ایلینویز را تشکیل می دهد. در ابتدا تصور می شد که زغال سنگ این میزان از خطرات را به دنبال می آورد، اما مشخص شد که منابع کشاورزی که از نظر سبک تر هستند، دو برابر سمیتر از آن هستند. نویسندگان نتیجه میگیرند: «علیرغم سهمی کوچک از تولید pm2.5، خطرات سلامتی فعالیتهای ککاورزی را نمیتوان نادیده گرفت». این ادعا با برخی از یافته‌های دیگر علمی می‌شود. به عنوان مثال، مطالعاتی که در سال 2019 در پکن انجام شد، نشان داد که وسایل نقلیه تنها 10 درصد از جرم pm2.5 منطقه را تولید می کنند.

واضح است روشی که ما با آن هوا را اندازه گیری کنیم ناقص است و میزان کامل وسیب های آن را نشان نمی دهد. با این حال، اندازه گیری پتانسیل های اکسیداتیو هر یک از مواد شیمیایی بسیار پیچیده تر از اندازه گیری جرم همه آلاینده های محیطی است. نویسندگان مطالعه حاضر امیدوارند روش جدید آنها را برای تنظیم کنننده های محیط زیست و سیاست گذاران در آینده آسانتر کند. این مطالعه در نشریه معتبر مجله مواد خطرناک منتشر شده است.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی فرارو