هشدار؛ مبتلایان به این بیماری ها نباید کوهنوردی کنند!

به مناسبت بیستم آذر ماه “روز جهانی کوهنوردی” همه را به این ورزش سالم دعوت می کنیم، به استثنای چند گروه که کوهنوردی برایشان سم است.

می گویند زمستان بهار کوهنوردان است. هوای مطبوع و برفی که بر دامنه ها و قله های کوهستان می نشیند، هرکسی را که کوهنوردی را امتحان کرده است فریفته می کند و میل به کوهنوردی را در انسان بیدار می کند. شاید معنای «استقامت» را در مسیر کوهنوردی بهتر از هر جای دیگری احساس کنید.

بنابراین کوهنوردان استقامت و سرزندگی خاصی دارند. زیرا پیوسته در مسیری قدم می گذارند که مستلزم استقامت و صعود است. بنابراین، کوهنوردی از آن دسته ورزش هایی است که نه تنها برای حفظ سلامت جسمی، بلکه برای حفظ سلامت روان نیز مفید است.

اما همین ورزش می تواند برای برخی افراد خطرناک باشد. چرا؟ آیا ورزش می تواند خطرناک باشد؟ بله میشه! امروز بیستم آذر 1400 مصادف با 11 دسامبر روز جهانی کوهنوردی است و به همین مناسبت همه شما را به کوهنوردی تشویق می کنیم به جز دلایل زیر که بهتر است این ورزش را محدود کنید.

با دور شدن از زمین و رفتن به ارتفاعات بیشتر، فشار اتمسفر تغییر می کند. این تغییر می تواند منجر به بیماری های خاص یا در افراد مبتلا به بیماری های خاص، خطر مرگ شود.

ارتفاع بیش از 8000 متر “ارتفاع مرگ” نامیده می شود. در کوهنوردی آماتور اما ارتفاع به این حد نمی رسد. اما با هر متر بالا رفتن از کوه شاهد تغییراتی در سطح فشار هستیم.

اثرات منفی تغییر فشار چیست؟

اکسیژن: با افزایش ارتفاع، میزان اکسیژن کاهش می یابد. کاهش دسترسی به اکسیژن در خون منجر به “بیماری ارتفاع” می شود.

بالا و بیماری: بیماری ارتفاع معمولا از ارتفاع ۲۵۰۰ متری شروع می شود. اما در زیر این ارتفاع نشانه های مختلفی دیده می شود.

اکسیژن و مغز: کمبود مشخصی از اکسیژن می تواند بر سلول های مغز تأثیر منفی بگذارد. این می تواند یک عارضه دائمی و طولانی مدت برای فرد ایجاد کند.

علائم کمبود را بشناسید: کمبود اکسیژن با علائمی مانند سردرد، سرگیجه، حالت تهوع یا استفراغ، مشکل در تنفس، از دست دادن اشتها، کاهش قدرت، قدرت طبیعی و بی خوابی مشخص می شود. این عوارض ممکن است بین 12 تا 24 ساعت باقی بماند.

ممنوع است: کوهنوردی به دلیل هیپوکسی برای افراد دارای ضربان قلب نامنظم، تپش قلب، فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی، افرادی که اخیرا تحت درمان قرار گرفته اند.

بیماران ریوی، افراد دارای مشکلات خونی، افرادی که زمان کافی برای عمل نداشتند ممنوع است.

دما روح شما را هدف قرار می دهد

نام کوهی که می آید مثل هوا سرد است! اما همیشه اینطور نیست. کوهنوردی در هوای گرم می تواند اثرات منفی داشته باشد. تغییرات دما در کوه ها – هوا یا بدن سرد یا گرم – اگر خارج از بدن باشد می تواند باعث آسیب شود.

شما سرد شده اید: هنگامی که در ارتفاعات و در هوای سرد حرکت می کنید، دمای بدن شما سریعتر کاهش می یابد. این منجر به سرمازدگی و هیپوترمی می شود.

سرمازدگی با علائمی مانند بی حسی اندام ها، به خصوص اندام های انتهایی مانند نوک انگشتان دست و پا بیشتر قابل توجه است.

از عوارض سرمازدگی می توان به بی حسی، بی حسی، تنگی نفس، از دست دادن انرژی و ناتوانی در حرکت، خواب آلودگی و سرگیجه، اختلال در تشخیص و اختلال در بینایی اشاره کرد.

داره گرم میشهاز سوی دیگر، صعود در دمای بالا منجر به گرمای بیش از حد می شود. گرمازدگی نیز مانند سرمازدگی عوارض جانبی دارد.

خفگی، تعریق زیاد، سردرد، حالت تهوع، سرگیجه، خفگی، دوبینی، تب، تشنگی و در صورت تداوم بیهوشی از علائم گرمازدگی هستند.

ممنوع است: اگر فشار خون شما به طور طبیعی پایین است، کوهنوردی در شرایط سرد توصیه نمی شود. علاوه بر این، افرادی با ضعف عمومی که اخیراً به این بیماری مبتلا شده اند.

افراد مبتلا به فشار خون بالا، فشار خون بالا، تپش قلب، تنگی نفس و مشکلات ریوی و همچنین مشکلات قلبی عروقی بهتر است از کوهنوردی در سرما یا گرمای شدید خودداری کنند.

ارتفاعی که خوب نیست

صعود به معنای عبور از پیچ و خم ها، سرازیری و سربالایی است. بنابراین، کوهنوردی به تقویت عضلات، استخوان ها، دریافت کالری و تناسب اندام کمک می کند.

اما فشار وارده به بدن خصوصاً روی قلب، تنفس، اسکلت و ماهیچه ها هنگام بالا و پایین رفتن بسیار زیاد است. از این رو، کوهنوردی برای برخی افراد ورزش خوبی نیست.

ممنوع است: اگر از پوکی استخوان، استخوان های جدید (مخصوصاً در پاها)، کمبود کلسیم، تپش قلب، تنگی نفس، مشکلات ریوی یا قلبی عروقی و ضعف عمومی رنج می برید، بهبودی پس از بیماری (به عنوان مثال بهبودی پس از کرونری)، کوهنوردی توصیه نمی شود.

در دامنه ها و قله ها کمین کنید

علاوه بر مواردی که در بالا ذکر شد، خطرات مختلفی در گوشه و کنار کوه نهفته است. از آنجایی که کوه ها نیز جزئی از طبیعت هستند و حوادث طبیعی خطرناکی را در دل ما نگه می دارند، باید آنها را بشناسیم.

بلای طبیعی: بلایای طبیعی قابل برنامه ریزی نیست. با این حال، باید هر لحظه صبر کنیم، به خصوص در دل طبیعت. آتشفشان، زلزله، ریزش بهمن و تخلیه ناگهانی بخشی از کوه بر اثر رانش زمین.

آب و هوای نامناسب: گاهی با وجود اعلام هوای خوب، هوا به طور ناگهانی تغییر می کند و همه محاسبات را به هم می زند.

بارش شدید باران، برف، رعد و برق، رعد و برق، محدودیت دید به دلیل مه یا طوفان، برف و سیل. در این شرایط چیزی جز توقف باقی نمی ماند.

خطر چند برابر می شود زیرا این رویدادها گاهی اوقات به طور ناگهانی رخ می دهند و ممکن است نزدیک پناهگاه نباشند یا ممکن است چادر زدن امکان پذیر نباشد.

شکارچیان در کمین: روباه حیوان زیبایی است. اما با فاصله زیاد! وقتی یک گرگ به سمت شما می آید، دیگر حیوان زیبایی نیست! یکی دیگر از خطرات در کوهنوردی، برخورد با شکارچیان به ویژه در شب است.

قبایل سمی: بسیاری از سبزیجات مفید هدیه کوهستانی هستند. اما همیشه اینطور نیست. این بدان معناست که گیاهان سمی نیز جزو گیاهان مفید و سالم محسوب می شوند. پس اگر فقط برای کوهنوردی یا چیدن گیاهان دارویی به کوهستان می روید، باید مراقب آسیب های ناشی از تماس پوست دست، پا یا صورت با این گیاهان باشید.

سایر حوادث: سقوط، لغزش، شکستگی و انقباض اعضای مختلف بدن، خستگی، کمبود ناگهانی غذا، گم شدن و انحراف از مسیر اصلی و مشخص، زمان نادرست رسیدن به استراحتگاه یا بلایای طبیعی و قطع شدن زمان رسیدن به پناهگاه یا پناهگاه کوهنوردی پایان یک مرحله و غیره همگی از عوامل ایجاد خطرات و حوادث در کوه هستند.

به یاد داشته باشید که اگر به تنهایی قصد کوهنوردی دارید، حتما تجهیزات مسیریابی به همراه داشته باشید و حداقل با چند نفر در تماس باشید.

هنگام پیاده روی با گروه، حتماً مهارت های رهبر گروه را از نظر تسلط بر مسیر، برنامه ریزی، شناخت مکان ها و به طور کلی شناخت مسیر بررسی کنید.