نمودار جهت دار غیر چرخه ای (DAG) در ارزهای دیجیتال چیست و چگونه کار می کند – زومیت

نمودار جهت دار غیر چرخه ای یا DAG یک ابزار مدل سازی یا ساختار داده است که به طور گسترده در ارزهای دیجیتال استفاده می شود. برخلاف بلاک چین که از بلوک ها تشکیل شده است، نمودارهای غیر چرخه ای جهت دار دارای رئوس و لبه هستند. از این رو، ارزهای رمزپایه ارز به عنوان راس ثبت می شوند. سپس این تراکنش ها روی هم چیده می شوند. اما با این روش، مانند بلاک چین، شکست ها از طریق گره ها به DAG ارسال می شوند. برای ارسال تراکنش، اثبات کار (PoW) گره ها مورد نیاز است.

به بیان ساده تر، در حالی که یک سیستم بلاک چین مانند یک زنجیره رفتار می کند، سیستم DAG بیشتر شبیه یک نمودار است. به دلیل کارایی آن در ذخیره سازی داده ها و پردازش تراکنش های آنلاین، مدل DAG در حال حاضر در صنعت کریپتو به عنوان یک جایگزین احتمالی برای بلاک چین در آینده در نظر گرفته می شود.

به گفته کوین تلگراف، مدل DAG به عنوان راه حلی برای مشکل تمرکززدایی فعلی با ارزهای دیجیتال در نظر گرفته می شود. با استفاده از این مدل، ماینرها برای استخراج بلوک های جدید و افزودن آنها به زنجیره نیازی به رقابت ندارند.

تراکنش ها همچنین می توانند با استفاده از گره های توسعه یافته همزمان با سرعت بیشتری پردازش شوند. توسعه دهندگان از DAG به عنوان یک راه حل بهتر و مطمئن تر یاد می کنند که می تواند پس از افزایش مقیاس پذیری شبکه، قابلیت استفاده را بهبود بخشد.

DAG چگونه کار می کند؟

همانطور که قبلا ذکر شد، یک نمودار غیر چرخه جهت دار در هنگام ذخیره سازی داده ها عملکرد بهتری دارد. ساختار این مدل درخت مانند است که گره های به هم پیوسته آن به عنوان شاخه های این درخت عمل می کنند.

از آنجایی که هر گره می تواند بیش از یک ریشه والد داشته باشد، این مدل امکان پردازش و اعتبارسنجی چند تراکنش را به طور همزمان فراهم می کند، زیرا کاربران مجبور نیستند قبل از پردازش یک تراکنش جدید منتظر تکمیل تراکنش کامل شوند.

بنابراین، در یک نمودار غیر چرخه ای جهت دار، هر تراکنش جدید باید قبل از اضافه شدن به شبکه به تراکنش های قبلی اشاره کند. این روش تفاوت چندانی با نحوه ارجاع بلوک های موجود در بلاک چین به بلوک های قبلی ندارد. این به این دلیل است که یک تراکنش تنها در صورتی می تواند با موفقیت احراز هویت شود که توسط تراکنش دیگری ارجاع داده شده باشد.

در یک DAG، هر راس نشان دهنده یک تراکنش است. هیچ بلوکی در این بین وجود ندارد، بنابراین هیچ فرآیند استخراج مورد نیاز نیست. تراکنش ها به جای خوشه بندی در بلوک ها، روی هم ساخته می شوند. سپس، همانطور که گفته شد، هر بار که یک گره تراکنش را ارسال می کند، برای تایید تراکنش های قبلی و جلوگیری از اسپم، یک اثبات کار ایجاد می شود.

اساساً، تراکنش‌های جدید برای تراکنش‌های قدیمی‌تر در ارز دیجیتال مبتنی بر DAG انجام می‌شود. تفاوت اصلی این سیستم با بلاک چین این است که در یک DAG می توان به جای پردازش یک تراکنش همزمان، چندین تراکنش را همزمان پردازش کرد.

برخی از سیستم ها از الگوریتم هایی استفاده می کنند که “اعلامیه ها” یا تراکنش ها را بر اساس وزن آنها (یا تعداد بررسی های حاصل) انتخاب می کنند. حفاظت از هزینه مضاعف در DAG با گره هایی کار می کند که تراکنش های قدیمی تر را با ارزیابی مسیر دنبال شده به اولین تراکنش DAG احراز هویت می کنند. با این کار تأیید می شود که فرستنده موجودی کافی دارد. اگر تراکنش در یک مسیر نامعتبر انجام شود، این خطر وجود دارد که آن تراکنش نادیده گرفته شود.

تضاد از مسیرهای متعدد توسط یک الگوریتم انتخاب حل و فصل می شود. الگوریتمی که به تراکنش هایی که وزن بیشتری دارند سود می رساند.

کاربرد DAG

مدل DAG سعی می کند دو مشکل در فناوری بلاک چین را برطرف کند: تمرکززدایی و مقیاس پذیری. این فناوری همچنین برای بهبود امنیت و قابلیت استفاده در نظر گرفته شده است. اما چطور؟

در پلتفرم بلاک چین بیت کوین یا پلتفرم اتریوم، ماینرها می توانند هر بار فقط یک بلوک جدید ایجاد کنند. به همین دلیل، تراکنش‌های جدید تا زمانی که تراکنش قبلی کامل نشده باشد، تأیید نمی‌شوند. مدل DAG این بلوک ها را حذف می کند و تراکنش ها را مستقیماً به بلاک چین اضافه می کند.

در پلتفرم بلاک چین یا اتریوم بیت کوین، ماینرها می توانند هر بار فقط یک بلاک ایجاد کنند. بنابراین، تراکنش‌های جدید تنها زمانی قابل تأیید هستند که تراکنش قبلی کامل شده باشد. مدل DAG این بلوک ها را حذف می کند و تراکنش ها را مستقیماً به بلاک چین اضافه می کند.

حذف بلوک ها در DAG نیاز به فرآیند استخراج را از بین می برد. این بدان معناست که برای پشتیبانی از شبکه به توان کمتری نیاز است. DAG چندین مزیت مهم نیز دارد که در ادامه به آنها اشاره می کنیم:

• تراکنش های پرسرعت و بدون محدودیت با ایجاد بلوک
• بدون ماینر همچنین به معنای عدم کارمزد تراکنش است
• مصرف انرژی کمتر و مزایای زیست محیطی در مقایسه با معدن

با این حال، در حال حاضر، استفاده از DAG در ارزهای دیجیتال هنوز در مراحل اولیه است. برخلاف بلاک چین، DAG هنوز به طور کامل غیرمتمرکز نیست. بنابراین این سیستم ها عمدتاً برای ساخت شبکه ها استفاده می شوند و هنوز امکان استفاده از این فناوری به عنوان سیستمی برای ساخت شبکه پایدار وجود ندارد.

DAG از چه ارز دیجیتالی استفاده می کند؟

تقریباً غیرممکن است که بدون در نظر گرفتن بلاک چین به ارزهای دیجیتال فکر کنید. با این حال، برخی از ارزهای رمزپایه وجود دارند که بر اساس فناوری DAG توسعه یافته اند. ارزهای دیجیتال مبتنی بر DAG عبارتند از IOTA، Obyte و Nano. اگرچه چارچوب DAG یک فناوری نسبتاً جدید است، اما پتانسیل بالایی دارد. همانطور که قبلا ذکر شد، برخی از پروژه ها مدتی است که با موفقیت از DAG استفاده می کنند که در ادامه به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.

تمام شده

Obyte یا ByteBall یک ارز دیجیتال است که کاملا مستقل از بلاک چین کار می کند و چارچوب DAG را پیاده سازی می کند. با این حال، همچنان برای تراکنش های Obyte کارمزد اعمال خواهد شد.

دلیل هزینه کارمزد در Obyte این است که پروژه از یک سیستم اعتبار سنجی با قابلیت تأیید تراکنش ها استفاده می کند. این ارز دیجیتال از الگوریتم اجماع مبتنی بر شاهدان استفاده می کند. این شاهدان در واقع کاربران قابل اعتمادی هستند که به عنوان تأیید کننده در شبکه عمل می کنند. Obyte همچنین از تراکنش های نامفهوم و قراردادهای غیرقابل دسترسی پشتیبانی می کند.

JOTA

اپلیکیشن اینترنت اشیا (IOTA) شبکه بدون بلاک چین خود را در سال 2016 پیاده سازی کرد. ایده اصلی این پروژه این است که همه کاربران بتوانند به عنوان ماینر عمل کنند. به عنوان مثال، برای تأیید اعتبار یک تراکنش، کاربر باید دو تراکنش را تأیید کند.

آیوتا شبکه‌ای از گره‌ها یا گروه‌هایی از گره‌ها است که فرآیند اعتبارسنجی را سریع‌تر و کارآمدتر می‌کند. هر کاربر بخشی از قدرت شبکه را به اشتراک می گذارد و همه در اجرای جامعه مشارکت می کنند. در نتیجه، شبکه درجه بالایی از عدم تمرکز و مقایسه را ارائه می دهد.

کارمزد تراکنش در شبکه آیوتا تقریبا صفر است. به همین دلیل این پروژه یک ارز دیجیتال ارزان قیمت برای پرداخت های کوچک و خرد محسوب می شود.

نانو

نانو یک ارز دیجیتال مبتنی بر فناوری DAG است. این ارز دیجیتال از بلاک چین های مستقلی استفاده می کند که توسط گره ها متصل شده اند. این ساختار همچنین به عنوان “فناوری شبکه بلوک” نامیده می شود. از نظر نفی، این ساختار ترکیبی از DAG و بلاک چین است.

هر کاربر یک کیف پول و بلاک چین مجزا دارد. فقط کاربر می تواند در کیف پول یا بلاک چین خود تغییراتی ایجاد کند. تراکنش‌ها در این شبکه زمانی کامل می‌شوند که فرستنده و گیرنده هر دو عملیات را بر روی بلاک چین‌های مربوطه خود انجام دهند. کارمزد تراکنش های نانو صفر است و در کنار آن سرعت تایید و تایید تراکنش ها در این شبکه بسیار سریع است.

نقش DAG در بلاک چین

اگرچه DAG هنوز کارهای زیادی برای انجام دارد، این فناوری را می توان جایگزین بسیار خوبی برای بلاک چین دانست. هدف مدل DAG بهبود مشکلات رایج در فناوری بلاک چین، مانند هزینه بالا، سرعت کم و مقیاس پذیری است.

هر دو فناوری از نظر فنی تراکنش ها را در یک دفتر دیجیتال ثبت می کنند و هدف یکسانی دارند. تفاوت بین این دو فناوری عمدتاً به ساختار آنها مربوط می شود، زیرا هر مدل از روش خود برای ذخیره داده ها استفاده می کند.

DAG در مقابل بلاک چین

تراکنش ها در بلاک چین و DAG در یک دفتر کل توزیع شده ثبت می شوند، اما روش بین این دو فناوری متفاوت است. در زیر به طور کلی این دو سیستم را با هم مقایسه خواهیم کرد.

مزایای DAG

• مناسب برای تراکنش های کوچک و حجم تراکنش های بالا
• بدون نیاز به تجهیزات استخراج
• کاهش قابل توجه هزینه
• مصرف انرژی کمتر

معایب DAG

• به دلیل حجم کم تراکنش ها، در برابر حملات آسیب پذیر است
• هنوز در مراحل اولیه است و هنوز سطح بالایی از تمرکززدایی را حفظ نکرده است

مزایای بلاک چین

• به خوبی تثبیت شده و به طور گسترده توسط ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم استفاده می شود
• شفافیت بالا و غیر قابل تغییر و امنیت بسیار بالا
• ارزان برای معاملات با کیفیت بالا

معایب بلاک چین

• نیاز فضای ذخیره سازی قابل توجه و پهنای باند شبکه
• مصرف برق بیش از حد
• کارمزد تراکنش بالا

در نهایت، تصمیم گیری در مورد اینکه از کدام مدل استفاده شود به اهداف تجاری کاربر بستگی دارد. همانطور که توضیح دادیم هر مدل نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد و کاربر می تواند با توجه به نیاز خود یکی از این سیستم ها را انتخاب کند.

نظر شما در مورد فناوری DAG چیست؟