متخصص «تفنگ» ایران در اروپا

تیم ملی تیری تفنگ ایران در حالی که در یک دهه رشد با توجه به روبهرو بوده است و می تواند نتایج درخور توجهی را در میادین آسیایی، مسابقات جهانی و المپیک کسب کند که به همان اندازه در ورزش مربیگری نیز پیشرفت خوبی داشته باشد. بدون کک تحولی را که در این سالها در تیمهای ملی تفنگ زنان و مردان رخ داده است، باید مدیون © لازلو سوچک »دانست; رئیس با دیسیپلین مجارستانی که در مدت هشت سال حضورش در این تیم ها، جدایی از افتخارات مهم تیراندازان، دریچه را هم به روی مربیان جوان ایرانی باز کرد. لازلو با این پیششرط به ایران آمده است که هیچکسی حق ندارد در کارهایش را ندارد، اما به مرور زمانی که به پتانسیل و نسل سابق تیمهای ملی این رشته پی برد، آنها را به خدمت گرفت تا به قول خودش به وظیفه اخلاقیاش هم عمل کرده باشد. . اینگونه بود که نفراتی مانند الهام هاشمی، ابراهیم اینانلو و محمد زائررضایی را که جزء چهره های مطرح سابق تیم ملی تفنگ بودند، بهعنوان دستیارانش برگزید تا تیم ملی تفنگ بعد از رفتن او به این مربیان جوان تکیه کند.

لازلو در این بین بیشترین اعتماد را به الهام هاشمی داشت. اهالی تیراندازی معتقدند الهام دست راست لازلو در تمرینات بود. خیلی انگیزه هم که خود هاشمی داشت، به کمک کرد زودتر از چیزی که همه فکرش را می کنند، به یک مربی طراز اول تبدیل شود. تسلط کامل الهام به زبان انگلیسی باعث شد او بهعنوان اولین مدرک آسیایی درجه یک مربی جهانی را بگیرد و همچنین مسئولیت تیم ملی سنگاپور را نیز بر عهده بگیرد.

هاشمی، اینانلو و زائررضایی در شرایطی با حضور در دوره های بین المللی به صورت جدی وارد دنیای مربیگری شدند که لازلو از تیم ملی تفنگ رفت و گوران ماکسیموویچ صربستانی جای او را گرفت.
همکاری ماکسیموویچ با وجود کارنامه پربار، با تیم ملی تفنگ ایران کوتاهمدت بود و بعد از شش ماه به ککورش باگت. اینجا بود که فدراسیون تیراندازی فرصت را به مربیان جوان خود داد.
با توجه به اینکه چه پیش از این اتفاقات به تیم ملی سنگاپور پیوسته بود، هدایت تیم ملی تفنگ به اینانلو داده شد و زائررضایی و مریم طالبی نیز کمکهای او شدند.

کادر ایرانی، اما آنطور که باید عملکرد خوبی از خودش به جا بگذارد و با توجه به مسائل درپیشبودن بازیهای المپیک 2020 توکیو، فدراسیون با الهام هاشمی وارد شده تا تیم را به او بدهد.

بههرحال نتایج خوبی که هاشمی با تیم ملی سنگاپور گرفته بود (کسب اولین مدال طلای این کشور در مسابقات مشترک المنافع و چند مدال جام جهانی) فدراسیون را به این سمت برد که در وضعیت نامناسب اقتصادی کشور و نوسان آرزو، به مربی داخلی اعتماد کند. این برای اولین بار در ورزش ایران بود که سرمربی دو تیم مردان و زنان به همراه یک مربی زن پیشنهاد میشد.

هاشمی در شرایطی این مسئولیت مه را پذیرفت که از همان ابتدا مدام با فدراسیون تیراندازی در تنش و درگیری بود. بیتوجهی رئیس فدراسیون به برناممه های تیم ملی و وضعیت نامناسب اردوهای تیم ملی در آن مقطع حساس باعث شد تا حتی هاشمی یک ماه اردوها را ترک کند. با وجود همه سوءمدیریتها و تحریمهای بین المللی علیه این رشته، اما هاشمی کارنامه نسبتاً قابل قبول از خودش به جا گذاشت و از شش سهمیه تیراندازی ایران در المپیک توکیو، چهار سهمیه را نمایندگان در تیم تفنگ به دست آوردند; هر چند بعد از حذف همه نمایندگان ایران در المپیک توکیو این انتقاد به هاشمی وارد شد که نتوانسته بود رضایتبخشی داشته باشد. ایران در المپیک های 2012 و 2016 ریودوژانیر، به ترتیب یک و دو فینالیت و داشت که با دو عنوان ششمی (در هر دوره) از سوی الهه احمدی همراه بود.

با همه اینها که انتظار میرفت فدراسیون تیراندازی الهام هاشمی را حفظ کند، در نهایت تصمیمات غیرورزشی رئیس سابق این فدراسیون که خود فردی فردی خارج از بدنه ورزش بود، باعث شد هاشمی با بیانیه های تند از تیم برود. بااین‌حال، به‌تازگی خبر رسید که هاشمی سرمربی تیم ملی تفنگ دانمارک شسه ت. می‌شود، قرارداد او با دانمارک تا المپیک ۲۰۲۴ پاریس اس. این برای اولین بار در تاریخ ورزش زنان ایران است که یک زن ایرانی هدایت یک تیم اروپایی را بر عهده بگیرد.

اخیرا به جز هاشمی، محمد زائرضایی راهی بنگلادش شد تا مسئولیت تیم ملی تفنگ این ککور را تا پاریس بر عهده بگیرد. نریمان نیکو نیز اردیبهشت گذشته سرمربی تیم ملی پروازی اندونزی شدی د. امیرحسین صولت هم دو سالی در کنار تیم ملی تپانچه عراق بود.

اینها همه در حالی است که ابراهیم اینانلو، مربی سابق تیم ملی تفنگ، بعد از برکناری به اندونزی رفت. تیراندازی اندونزی با اینانلو تاریخسازی کرد و اولین سهمیه المپیک برای این ککور کسب شد. اینانلو در المپیک ۲۰۲۰ توکیو هدایت تیم ملی این کشور را بردار بود. اینانلو، زائررضایی و هاشمی خارجی مربیانی هستند که در کنار بزرگانی مانند لازلو و کوران کار کردند و بعد با حضور در تیم های به تجربه کافی رسیدند، اما اکنون تیم ملی تفنگ ایران از حضور آنها بیبهره است.

متأسفانه نگاه غیرحرفهای که به مربیان ایرانی در داخل کشور وجود داشته است، همیشه مانع این بوده که مربیان وطنی با اختیارات کامل برنامه هایشان را پیش ببرند. چرا مربیانی مانند اینانلو و هاشمی می توانند با حضور در تیم های خارجی دست به کارهای بزرگ بزنند، اما در داخل به آن نمیرسند، اتفاقی تکراری و ناراحت کننده است که نمونه آن در سایر رشته ها بسیار دیده شده است.

مریم طالبی، مربی تیراندازی، دراینباره به «شرق» میگوید: «مرغ همسایه همیشه غاز است. ما تا به حال نداشتیم که یک مربی زن ایرانی برود و سرمر،ی تیم‌هایی اروپا. نمی‌دانم چرا تیم‌های خراجی مربیان ما را تحویل می‌گیرند، اما در ارستارس. متأسفانه همه این چالش‌ها در وهله اول به دنبال مدیریت آن رشته برمی‌گرد است اینکه متولی اصلی فدراسیون امور را اداره نمی‌کند. بخشی از آن نیز به خود ورزشکاران برمی‌گرداند که از مربیان داخلی درفش نوش. در داخل میخواهند از مربی ایرانی بیشترین بهره را ببرند، اما کمترین پول را هم به او بدهند; آنهم در ازای کوهی از توقعات.

لازلو وقتی از ایران رفت جدای از پاداشهایی که نزدیک به 700 هزار دلار حقوق گرفت. همه‌جا وظایف یک مربی تعریف شده است، اما در ایران اینطور نیست. مربی فلان فرستاده را برای تیمش در نظر می گیرد، اما یکباره در شورای برونمرزی برونمرزی با آن مخالفت می کند. متأسفانه تحریم های بین المللی هم مزید بر علت است و بدون فشنگ و مهمات عمل دست و پاییت بسته می شود. در این شرایط مربیان داخلی نمی تواند مثل لازلو روی میز بکوبند و بگویند هرچه من میگویم. طبیعی است که کوچ کنند و بروند و با آرامش تمام در خارج از کشور کارشان ران را».