[ad_1]
رابطه بین دایناسورها و آتشفشانها در طول تاریخ همیشه دوستانه نبوده است. دهه هاست که دانشمندان در حال بحث بر سر این هستند که آیا آتشفشان ها یا برخورد سیارک ها باعث از بین رفتن دایناسورها در حدود 65 میلیون سال پیش شده است یا خیر. تا سال 2010 ، یک هیئت بین المللی از متخصصان رسما اعلام کردند که سنگ فضایی مسئول انقراض دایناسورها است و نه فوران های گسترده آتشفشانی.
به تازگی ، گروهی از محققان قانع کننده ترین شواهد را ارائه کرده اند که نشان می دهد فوران آتشفشانی عظیم به تسلط دایناسورها بر روی زمین برای حداقل مدتی کمک کرده است. نتایج روز دوشنبه در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد.
تریاس ، که حدود 250 میلیون سال پیش آغاز شد ، زمانی بود که تغییرات بزرگ زیست محیطی با بیشترین انقراض جمعی انجام شد. در این زمان دایناسورها پدیدار شدند. اما آنها خواص متفاوتی نسبت به دایناسورهای دوره های بعد داشتند. به عنوان مثال ، آنها لاغرتر بودند و ظاهر وحشتناکی داشتند. اما تنوع زیستی این گونه ها از آن زمان افزایش یافته است. هنگامی که آنها به شکارچیانی مانند Tyrannosaurus rex یا Triceratops رسیدند ، این دایناسورها در پایان دوره کرتاسه به گونه های غالب روی زمین تبدیل شدند.
برای درک تکامل دایناسورها ، دانشمندان سه گانه فازی دو میلیون ساله به نام رویداد بارش اواخر تریاس (CPE) را مورد مطالعه قرار دادند. در این مدت ، که از 234 میلیون به 232 میلیون طول کشید ، دما ، رطوبت و بارندگی روی زمین افزایش یافت.
این سنگها ، که حاوی شواهدی از طوفان بارانی دیرین تریاس است ، از منطقه سیل خیوان در چین کشف شد.
محققان شواهدی مانند رسوبات و فسیل های گیاهان دریایی در شمال چین را مورد بررسی قرار دادند و چهار فاز فعالیت شدید آتشفشانی را با تغییرات رویداد بارندگی در تریاس اواخر سازگار کردند. آنها تصور می کردند که تغییرات چرخه کربن در این مدت نتیجه فوران های آتشفشانی عمده بوده است. مطالعه جدید بر روی چهار قله برجسته جیوه (شاخص خوبی برای فعالیت آتشفشانی) رابطه بین زمان وقوع بارش و تغییرات در چرخه کربن و همچنین بارندگی که منجر به تغییر پوشش گیاهی مزارع و دریاچه ها شد را مورد بررسی قرار داد. به گفته جیسون هیلتون ، دیرینه شناس در دانشگاه بیرمنگام انگلستان و یکی از نویسندگان این مطالعه:
ما اغلب می توانیم فعالیت های آتشفشانی را با گرم شدن کره زمین پیوند دهیم. اما در این مطالعه ما به دوره های بارندگی شدید اشاره می کنیم. با هر فعالیت آتشفشانی شاهد افزایش پوشش گیاهی سازگار با مناطق مرطوب و آبی هستیم.
جینگ لو ، محقق در دانشگاه صنعت و معدن چین و یکی از نویسندگان این مطالعه ، می افزاید:
این فوران های آتشفشانی به قدری قدرتمند بودند که زمینه را برای فرآیندهای تکاملی در دوران تریاس فراهم کردند.
نمونه های گرده ، اسپور و جلبک از نمونه های سنگ حاصل از بارندگی در اواخر تریاس در چین که تغییرات محیطی و آب و هوایی را به دنبال فعالیت آتشفشانی عظیم ثبت کرده اند ، گرفته شده است.
در طول فصل بارندگی ، گونه های گیاهی که با محیط مرطوب ناسازگار بودند منقرض شدند و تعدادی از گونه های گیاهی ، از گیاه خواران خزنده بزرگ تا میمون های کوچک آب ، منقرض شدند. به گفته دکتر هیلتون:
این تغییرات محیط زیست را برای رشد گروه دیگری از موجودات زنده از جمله دایناسورها فراهم کرد.
به گفته محققان ، رویداد بارش در تریاس پسین ، علاوه بر افزایش تنوع دایناسورها ، اساس اکوسیستم های مدرن را تشکیل داد. به گفته اما دان ، محقق دانشگاه بیرمنگام که در این مطالعه شرکت ندارد:
در طول CPE ما شاهد ترکیب کاملی از هیولاهای ماقبل تاریخ و پستانداران و خزندگان مدرن هستیم. در این مدت ، برای مثال ، لاک پشت ها و اولین دایناسورهای پرنده توسعه یافتند.
مقالات مرتبط:
یافته های جدید باعث شده است تا محققان تمرکز بیشتری بر تغییرات سریع آب و هوا داشته باشند. به گفته سارا گرین ، یکی از نویسندگان این مطالعه و یک دیرینه شناس:
وسعت این فورانها بسیار بزرگتر از فورانهای آتشفشانی در کل تاریخ بشر است. اما انتشار کربن ناشی از این فوران ها در مقایسه با انتشار دی اکسید کربن انسان اندک است.
دکتر. دان همچنین بر این موضوع تأکید کرد:
دو میلیون سال تغییر آب و هوا مانند یک چشم بر هم زدن در عصر زمین شناسی است. اما امروزه انسانها آب و هوای زمین را بسیار سریعتر تغییر می دهند و این ترسناک است.
[ad_2]